POWRÓT // AKTUALNOŚCI

31 marca 2021

Kolekta „PRO TERRA SANCTA”

Z rozporządzenia Stolicy Apostolskiej tradycyjnie każdego roku w Wielki Piętek we wszystkich świątyniach Kościoła katolickiego zbierana jest kolekta „pro Terra Sancta”. Ofiary składane podczas adoracji Krzyża przeznaczane są na utrzymanie miejsc świętych i wszystkich dzieł, jakie prowadzi Kościół w Ziemi Świętej.

W ubiegłym 2020 roku z powodu epidemii koronawirusa, za zgodą papieża Franciszka, kolekta została przeniesiona na 13 września, bezpośrednio przed Świętem Podwyższenia Krzyża.

Pandemia Covid-19 trwa, a związku z tym, ze względów sanitarnych, różne ograniczenia co do ilości wiernych w świątyniach i udziału w Triduum Paschalnym. Mimo tych utrudnień, kard. Leonardo Sandri – Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich – wystosował do wszystkich chrześcijan na świecie apel o pomoc dla sióstr i braci w wierze żyjących na Bliskim Wschodzie.

List kardynała Leonardo Sandri z okazji zbliżającej się kolekty na Boży Grób (Pro Terra Sancta 2021)

Apel Prefekta Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich

Wasza Ekscelencjo,

w każdy Wielki Tydzień duchowo pielgrzymujemy do Jerozolimy i kontemplujemy tajemnicę naszego Pana Jezusa Chrystusa, uśmierconego i zmartwychwstałego. W swoim liście do Galatów Apostoł Paweł, który przeżył tę tajemnicę żywym i osobistym doświadczeniem, posuwa się nawet do stwierdzenia: Syn Boży umiłował mnie i wydał samego siebie za mnie! (Gal 2,20). To, co przeżył Apostoł, jest także fundamentem nowego modelu braterstwa, który wywodzi się z dzieła pojednania i odkupienia wszystkich narodów przez Ukrzyżowanego, jak pisze św. Paweł w swoim liście do Efezjan.

W roku 2020 papież Franciszek chciał nam przypomnieć o konsekwencjach tego daru pojednania i uczynił to poprzez encyklikę „Fratelli tutti”. Tym tekstem Papież, wychodząc od proroczego świadectwa św. Franciszka z Asyżu, pragnie pomóc nam spojrzeć na wszystkie nasze relacje – religijne, ekonomiczne, ekologiczne, polityczne i komunikacyjne – w świetle zasad braterstwa. Zaczątkiem bycia dla siebie nawzajem braćmi i siostrami jest Kalwaria. Tam Pan Jezus poprzez najwyższy dar miłości zatrzymał spiralę wrogości, przerwał zaklęty krąg nienawiści i otworzył każdemu drogę pojednania z Ojcem, pomiędzy nami i z samym stworzeniem.

Opuszczone ulice wokół Grobu Świętego i Starej Jerozolimy odbijały się echem od pustego i mokrego Placu Świętego Piotra, przez który Ojciec Święty przeszedł 27 marca 2020 roku w drodze do Ukrzyżowanego, przed którym cały świat upadł na kolana, błagając o zakończenie pandemii, jednocząc się w tajemnicy wspólnie przeżywanego bólu.

To był rok prób, podobnie jak dla świętego miasta Jerozolimy, dla Ziemi Świętej i dla małej wspólnoty chrześcijańskiej, która żyje na Bliskim Wschodzie i stara się być solą, światłem i zaczynem Ewangelii. W 2020 roku chrześcijanie z tych krajów przeżyli izolację, która sprawiła, że poczuli się jeszcze bardziej oddaleni, odcięci od niezbędnego kontaktu z braćmi z różnych krajów świata. Utracili pracę z powodu nieobecności pielgrzymów, a co za tym idzie – pojawiły się trudności w godnym życiu i utrzymaniu rodzin i dzieci. W wielu krajach uporczywe wojny i sankcje potęgowały skutki pandemii. Ponadto część pomocy ekonomicznej, którą corocznie gwarantowała zbiórka na Boży Grób, również okazała się niewystarczająca ze względu na dodatkowe trudności związane z jej przeprowadzeniem w wielu krajach.

Papież Franciszek stawia przed wszystkimi chrześcijanami postać Dobrego Samarytanina jako wzór czynnej miłości, miłości przedsiębiorczej i wspierającej. Zachęca nas również do refleksji nad różnymi postawami postaci z przypowieści, aby przezwyciężyć obojętność tych, którzy widzą swojego brata lub siostrę w trudnej sytuacji: „Z którą z tych osób się identyfikujesz? To pytanie, choć jest dosadne, jest bezpośrednie i zdecydowane. Którą z tych postaci przypominasz? Musimy przyznać, że nieustannie odczuwamy pokusę ignorowania innych, zwłaszcza słabych. Przyznajmy, że pomimo całego postępu, jaki osiągnęliśmy, nadal jesteśmy „analfabetami”, jeśli chodzi o towarzyszenie, opiekę i wspieranie najbardziej słabych i bezbronnych członków naszych rozwiniętych społeczeństw. Przyzwyczailiśmy się patrzeć w drugą stronę, omijać i ignorować sytuacje, dopóki nie wpłyną one bezpośrednio na nas” („Fratelli tutti”, 64).

Niech tegoroczna kolekta na Boży Grób będzie okazją dla wszystkich, aby nie ignorować trudnej sytuacji naszych braci i sióstr żyjących w miejscach świętych, ale raczej ulżyć ich brzemieniu. Jeśli ten mały gest solidarności i dzielenia się (św. Paweł i św. Franciszek z Asyżu nazwaliby to „restytucją”) zawiedzie, dla wielu z nich będzie jeszcze trudniej oprzeć się pokusie opuszczenia swojego kraju, bardziej wymagającym wsparcie parafii w ich pracy duszpasterskiej i wychowawczej i trudniej podtrzymywać zaangażowanie społeczne na rzecz ubogich i cierpiących. Cierpienia wielu przesiedleńców i uchodźców, którzy musieli wyjechać z powodu wojny, wymagają wyciągniętej, pomocnej dłoni, by wylać balsam pocieszenia na ich rany. Nie możemy rezygnować z dbania o miejsca święte, które są konkretnym dowodem tajemnicy Wcielenia Syna Bożego i ofiarowania Jego życia za nas i za nasze zbawienie.

W tej niezwykłej scenerii, naznaczonej nieobecnością pielgrzymów, czujemy się zobowiązani do uczynienia swoimi słów, które Apostoł Narodów skierował do Koryntian dwa tysiące lat temu, wzywając was do solidarności, która nie opiera się tylko na filantropii, ale raczej na motywach chrystologicznych: Zaprawdę, znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa: Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić (2 Kor 8,9). A po przypomnieniu sobie zasady równości, solidarności i wzajemnej wymiany dóbr materialnych i duchowych, Apostoł dodaje słowa, równie elokwentne wówczas, jak i teraz, które nie wymagają komentarza: Tak bowiem jest: kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki (2 Kor 9,6-8).

Waszej Ekscelencji, kapłanom, zakonnikom i wiernym, którzy na różne sposoby dążą do tego, aby zbiórka się powiodła, poprzez wierne uczestniczenie w niej, jakiego Kościół wymaga od wszystkich swoich dzieci, z radością przekazujemy głęboką wdzięczność Ojca Świętego, papieża Franciszka.

Na koniec, wzywając obfitego Bożego błogosławieństwa dla Waszej diecezji, składamy najszczersze braterskie pozdrowienie w Panu Jezusie.

Z wyrazami szacunku,

Kard. Leonardo Sandri
Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich

Giorgio Demetrio Gallaro
Arcybiskup Sekretarz