// AKTUALNOŚCI

31 stycznia 2025

Pielgrzymi nadziei w Syrii

Franciszkańska Kustodia Ziemi Świętej obejmuje nie tylko Izrael i Palestynę, ale także terytorium Jordanii, Libanu, Cypru oraz klasztory w Egipcie i na Rodos. Do tego dochodzi obszar dzisiejszej Syrii. Z około 300 zakonników służących na Bliskim Wschodzie, 35 jest narodowości syryjskiej. Posługują oni wśród katolickich wiernych oraz w miejscach świętych regionu. To jednak nie wyłączny powód, że udręczona ziemia syryjska jest ogromnie droga franciszkanom. Pragnienie niesienia pokoju, „tam, gdzie panuje nienawiść”, to dziedzictwo św. Franciszka z Asyżu. Nic więc dziwnego, że gdy tylko stało się to możliwe, braci pozostających na syryjskich placówkach, odwiedzili współbracia z innych regionów.

Zakonnicy pracujący w Syrii mimo wojny, terroru, porwań, zniszczeń i niezliczonych cierpień, nigdy nie opuścili terenu misji. Na przełomie roku niektórzy ich współbracia z Jordanii, Libanu, ale także z Jerozolimy i Betlejem, postanowili udać się do Syrii z „pielgrzymką nadziei”. Gdy w diecezjach całego świata rozpoczynano obchody obecnego Jubileuszu, „bracia sznura” wiadomymi sobie drogami udali się w stronę Damaszku. 30 grudnia ubiegłego roku byli już na terytorium Syrii. Wikariusz Kustodii Ziemi Świętej o. Ibrahim Faltas opowiadał: „Odbyliśmy naszą wędrówkę w duchu charyzmatu franciszkańskiego. Przemierzaliśmy zrównane z ziemią miasta i wsie, w krajobrazie naznaczonym przez zniszczenia wojenne. Jako pielgrzymi franciszkańscy nieśliśmy naszym współbraciom i cierpiącym od niemal 14 lat Syryjczykom przesłanie solidarności i wsparcia”. Ten czas to pasmo „cierpień z powodu doświadczenia wojny, śmierci i bolesnych podziałów”.

O. Ibrahim wspominał: „Spotkania w naszych klasztorach, to były bardzo wzruszające chwile. Zaczął się nowy etap naszej obecności w Syrii”. Pierwszym znakiem nadziei był brak uciążliwych kontroli na drodze w stronę stolicy Syrii – Damaszku. Momentem szczególnym była Eucharystia sprawowana przy ołtarzu męczenników z Damaszku, kanonizowanych 20 października 2024 r. „Przez wstawiennictwo tych świętych naród syryjski szuka drogi do pokoju” – jest przekonany o. Faltas.

W ostatnich dniach roku 2024 bracia z Kustodii Ziemi Świętej uczestniczyli w spotkaniu z nowym przywódcą syryjskim. Było to szersze forum, gdzie byli obecni przedstawiciele wspólnot chrześcijańskich. W Syrii odbyła się prywatna rozmowa z nowym jej przywódcą. Brali w niej udział wikariusz kustodii i dwaj dyskreci (doradcy): o. Raszid Mistrih i br. Sandro Tomašević. Ahmed Al-Jolani wyraził swój podziw i szacunek dla papieskich inicjatyw pokojowych. Jego zdaniem chrześcijanie syryjscy to nie mniejszość, lecz integralna i ważna część historii społeczeństwa Syrii. Al-Jolani został poinformowany o dziele charytatywnym braci, szczególnie w gubernatoracie Idlib. Syryjski przywódca wyraził nadzieję, że uchodźcy chrześcijańscy powrócą do ojczyzny. Al-Jolani otrzymał oficjalny dokument Kustodii Ziemi Świętej, wyrażający zaangażowanie na rzecz pokoju i pojednania w Syrii. W uroczystość NMP Bożej Rodzicielki i Światowego Dnia Pokoju sprawowano Eucharystię w Knaye. To chrześcijańskie miasteczko w rejonie Idlib - głównej bazy sił wyzwoleńczych „Hajat Tahrir asz-Szam” (HTS, t.j. Organizacja Wyzwolenia Lewantu), stanowiącej de facto najsilniejszą frakcję wojskową syryjskiej opozycji i obecnie kontrolującą Syrię.

Przewodniczył tej uroczystości bp Hanna Jallouf, obecnie wikariusz apostolski Aleppo, który przez 20 lat był proboszczem tamtejszej parafii. Obecnie duszpasterze o. Luai i o. Khokaz starają się wytyczać nowe szlaki pokojowego współżycia i dialogu. Bp Hanna i przybyli zakonnicy zostali powitani radosnymi śpiewami parafian, które mieszały się z melodią dzwonów obwieszczających Mszę św. W chrześcijańskich enklawach Knaye, Yacoubieh i Gidaideh „przez wiele lat bracia wiernie wypełniali swoją posługę, zawsze szukając… drogi pokojowego współistnienia” – przypomniał o. Faltas.

Ostatnim etapem pielgrzymki było Aleppo, gdzie bracia odwiedzili kolegium Terra Santa. 1 grudnia w jego budynek uderzył pocisk rakietowy. „W kościele przed szopką przygotowaną przez miejscowe dzieci, modliliśmy się do Dzieciątka Jezus”. Dla obecnych tam Braci Mniejszych był to także znak nadziei: „Nie ma tam odniesienia do wojny, jest w tle Bazylika Świętego Piotra, aby zaprosić wszystkich, by w tym roku jubileuszowym odbyli pielgrzymkę wiary i nadziei… Na początku Jubileuszu, podczas naszej wizyty we wspólnotach w Syrii, my również staliśmy się «pielgrzymami nadziei»… Ten nowy etap syryjskiej historii, powierzamy Księciu Pokoju i podążamy za Nim z sercem otwartym na Nadzieję”.
(opr. M. C. Paczkowski OFM)

wydawnictwo
NAJNOWSZY NUMER 1 (107) 2023
SPIS TREŚCI:

Od redakcji
Nikodem M. Gdyk

400 Lat Reformatów
Nikodem M. Gdyk

Początki ruchu reformackiego
Kamil Kuraś

Sto lat w służbie Pisma Świętego
Celestyn M. Paczkowski

Koronka Seraficka
Nikodem Gdyk

Jak odmawiać Koronkę
Edwin Kozicki

Maryja pielgrzymująca
Nikodem Gdyk

„Pigułki reformackie”
Mateusz Danielczyk

 EGERIA Plus

50 lat służby i dialogu
Jerzy Kraj

 PANORAMA

Pasterz dla cierpiącej wspólnoty
Znikająca polskość w Izraelu
Zielona kolonizacja