Ziemia Święta 4 (44) 2005

Po numerze specjalnym, który w całości poświęciliśmy Słudze Bożemu Janowi Pawłowi II, powracamy do refleksji nad Rokiem Eucharystycznym. W obecnym numerze zatrzymujemy się w miejscu, które zostało nazwane „Miastem Jezusa”, czyli Kafarnaum. Tutaj, bezpośrednio po cudownym nakarmieniu rzesz ludzi, Jezus wygłasza mowę eucharystyczną. Mówi o pokarmie, który nie przemija i prowadzi do życia wiecznego. Warto więc zatrzymać się w tym miejscu, aby lepiej pojąć, czym jest ten Pokarm, którym się posilamy podczas Mszy świętej. Ciekawe artykuły i liczne kolorowe ilustracje pomogą Czytelnikowi „zamieszkać” podczas lektury w „Mieście Jezusa”.

Ziemia Święta 3 (43) 2005

Specjalny numer kwartalnika w całości został poświęcony wspomnieniom o Słudze Bożym Janie Pawle II. Choć nad Jego życiem i dziełem brzmi oratoryjne „Amen”, to lektura tego okolicznościowego numeru przypomina Jego ślady, nauczanie i duchowe refleksje, jakie budziła w nim ziemska Ojczyzna Zbawiciela. Ukazane zostały również liczne inicjatywy Ojca Świętego związane z troską o pokój i pojednanie w Ziemi Świętej. Zachęcamy do lektury, zwłaszcza, że na polskim rynku wydawniczym jest to jedyne pismo ukazujące pontyfikat Jana Pawła II w odniesieniu do ziemskiej Ojczyzny Jezusa i wydarzeń związanych z geografią i historią Kościoła.

Ziemia Święta 2 (42) 2005

Pan Jezus przed ustanowieniem Eucharystii najpierw przygotowuje ludzi do tego wielkiego wydarzenia. Nad Jeziorem Galilejskim, Chrystus daje wyraźny znak, któremu towarzyszy zapowiedź ustanowienia Najświętszego Sakramentu. Znak pięciu chlebów i dwóch ryb, które wystarczyły, aby cudownie nakarmić rzesze ludzi. Później, w nawiązaniu do tego znaku, Jezus wyjaśni co tak naprawdę dokonało się na pustkowiu nad brzegiem jeziora oraz zapowie co się stanie w niedalekiej przyszłości. Dopiero na krótko przez zbawczą śmiercią przychodzi czas na Wieczernik i na spełnienie wcześniejszej zapowiedzi, czyli chleb staje się Ciałem Jezusa, zaś wino staje się Jego Krwią.

W naszych rozważaniach o Eucharystii, które na łamach kwartalnika "Ziemia Święta" podjęliśmy za Ojcem Świętym Janem Pawłem II, pragniemy zatrzymać się na miejscu zapowiedzi ustanowienia Najświętszego Sakramentu, czyli Tabghdze. Miejsce to leży nad samym brzegiem Jeziora Galilejskiego, a o cudzie rozmnożenia chleba przypomina piękny kościół, którym dziś opiekują się ojcowie benedyktyni z Niemiec. Do tego sanktuarium przybywają pielgrzymi z całego świata, którzy pragną w tym miejscu oddać cześć Jezusowi za dar Eucharystii.

Ziemia Święta 1 (41) 2005

Wczytując się w List Apostolski „Mane nobiscum, Domine” zatrzymujemy się najpierw w Emaus, gdzie uczniowie rozpoznali Zmartwychwstałego Pana po łamaniu chleba. Przybliżając to miejsce - „niemego świadka” tego co wydarzyło się 2000 lat temu możemy niejako z dwoma uczniami przemierzyć sześćdziesiąt stadiów oraz zaprosić Jezusa do naszego życia i rozpoznawać Go w Eucharystii, Słowie i drugim człowieku. Duchowe pielgrzymowanie do miejsc, które związane są z życiem Chrystusa powinno przyczynić się do głębszej refleksji nad Eucharystią, a także do ponownego odkrycia Jej ogromnego znaczenie w życiu Kościoła i każdego chrześcijanina.