Ziemia Święta 4 (60) 2009

Kończymy wędrówkę i opis krainy Ziemi Świętej pod nazwą Samaria. W rocznym cyklu ukazaliśmy dawną jej wspaniałość, nadto wierzenia, zwyczaje i historię. Trzeba jednak dodać jeszcze jedno stwierdzenie. Zdarzenia opisów Ewangelii uprawniają do określenia mieszkańców tej krainy jako pewnego symbolu ewangelizacji, która swoim zasięgiem powinna objąć wszystkich mieszkańców ziemi. Scena rozmowy Jezusa z Samarytanką dobitnie o tym świadczy, gdyż owa kobieta uosabia część ludzkości, która nie zna Boga jako prawdziwego źródła szczęścia, nie zna Jego miłości. Inna perykopa o miłosiernym Samarytaninie z kolei, zwraca uwagę na przymiot Boga, którego miłosierdzie nie ma względu na osoby. To bardzo istotne i zaskakujące przesłanie dla współczesnych, kształtujące myślenie i postawy wobec wielorakich postaci egoizmu, a niekiedy wręcz zamykania się na dobro.

Ziemia Święta 3 (59) 2009

Publikacją tekstów o dziejach i zdarzeniach regionu Samarii zachęcamy do refleksji nad tajemnicami naszego zbawienia, gdyż wydarzenia tamtych, odległych czasów ufundowały nam nową rzeczywistość religijną, a zarazem nową perspektywę związaną ze zmartwychwstaniem Chrystusa.

Artykuły o różnorodnej tematyce prowokują do zadumy nad dziedzictwem religijnym, kulturowym i historycznym, a w konsekwencji prowadzą do dojrzałej wiary - ta zaś dziś jest niezbędna, jak nigdy dotąd. Dobór artykułów podyktowany jest odniesieniem do rzeczywistości w której żyjemy, praktykujemy wiarę i troszczymy się o jej przekaz młodemu pokoleniu, ale nie tylko.

Ziemia Święta 2 (58) 2009

Kontynuujemy cykl poświęcony Samarii. W bieżącym numerze znajdą Czytelnicy wielość materiałów, spostrzeżeń, refleksji i opisów dotyczących wspólnoty Samarytan - ich dziejów i tradycji religijnej. Prezentując te materiały żywimy nadzieję iż nie tylko pomogą one poszerzyć wiedzę, ale utwierdzą nas w przekonaniu, że prawdy należy szukać u źródeł, tzn. posługiwać się tekstami oryginalnymi i na nich budować komentarz w celu objaśnienia, np.: dzieciom w rodzinie.

W trwającym Roku św. Pawła staramy się przybliżyć życie i misję apostolską, którą podjął ten Apostoł po pamiętnym wydarzeniu u bram Damaszku.

Ziemia Święta 1 (57) 2009

Jako pierwsze publikujemy teksty o Betel i Ramallah. W Betel Jahwe mówił do patriarchy Jakuba. Ponieważ jednak działo się to we śnie, Jakub po zbudzeniu się uświadomił sobie, że jest to miejsce straszne - „dom Boga i brama niebios” i nazwał go Betel. Jest w tym tekście także odniesienie do współczesności sugerujące upamiętnienie miejsc mających znaczenie historyczne - zwłaszcza miejsc świętych.

W trwającym jeszcze roku poświęconym Apostołowi Narodów przywołujemy Korynt - miasto bez Boga, do którego przybył św. Paweł. Zamieszczonym tekstem pragniemy zwrócić uwagę na skutki do jakich dochodzi, gdy człowiek zagubi Boga lub odrzuci Go. Przybliżamy też historię i konsekwencje podziału wielkiego królestwa Salomona.